De browser is dood. Na 12 jaar trouwe dienst wordt het tijd voor wat nieuws.
Voordat ik inga op de toekomst van de browser nog even ten overvloedde het verschil tussen Web en Internet. Het Internet is plat gezegd het geheel aan draadjes dat de verschillende computers verbindt (het fysieke netwerk). World Wide Web (Web) is het geheel aan websites en links dat daar gebruik van maakt.
In mijn overtuiging wordt het Internet steeds belangrijker en meer aanwezig (we zijn altijd en overal online en eewig verbonden), maar daardoor ook minder aanwezig (de permanente online status wordt vanzelfsprekend en daardoor verdrukt naar de achtergrond).
Het web daarentegen wordt in mijn beleving steeds minder belangrijk. We kiezen steeds meer zelf op welke wijze en via welke interface we informatie ontvangen; niet alleen meer via een website, maar via een kanaal van keuze. Tweets via mail, rss, sms of een speciale client. Door RSS readers zien sommige mensen niet eens meer het design van een site. Google Maps op je telefoon maakt gebruik van internet, maar is in principe los getrokken van het web. Widgets, op de desktop, op je telefoon of op eigen samengestelde pagina’s worden steeds populairder ten koste van sites. Einde web en daarmee ook een stuk einde browser.
De browser
Thomas Friedman noemt in “The World is Flat” (zie ook mijn eerdere bespreking) de browser (en met name ook Netscape) als een van de factoren die zorgde en zorgt voor een levelled playing field in de wereld. Niet alleen omdat het het gebruik en uitwisseling van open standaarden promootte, maar met name ook omdat het een makkelijke en grafische interface was voor toegang tot het web voor de massa. Door de eenvoud en uitwisselbaarheid werd de browser al snel miljoenen keer gedownload. De rest is geschiedenis.
Inmiddels heeft de massa toegang tot het web en is het concept browser in de jaren sinds 1995 nauwelijks veranderd (voor de echte die-hards: Netscape Browser Archive heeft alle Netscape browsers sinds versie 0.4).
Autopsie: Doodsoorzaken van de browser
De eerste oorzaak is dus het feit dat we met een concept uit 1995 nog steeds het web van 2007 proberen te vangen. Onmogelijk natuurlijk. Web 2.0 vraagt ook Browser 2.0. Of liever: een totaal ander soort web, vraagt een totaal ander soort browser.
Zoals eerder aangegeven kiezen we daarnaast steeds meer via welke manieren we informatie ontvangen: widgets, mobile clients, rss, mail of sms in plaats van een browservenster. Momenteel wordt de browser nog even opgelapt door alle plugins, widgets en add-ons in Firefox, maar dit is een tijdelijke remedie.
De nieuwe browser
Wat moeten we dan? Een deel van de informatie zullen we ontvangen via kanalen als widgets, mobile clients, rss, mail of sms, maar we zullen ook content die we vroeger in de browser bekeken in een nieuw soort browser willen bekijken. Hoe dan?
Een aantal mensen gelooft nog steeds heilig in 3D interfaces als nieuw soort browser. Ik ben daar wat sceptisch over, maar daarover in een latere post meer. Ik geloof persoonlijk meer in augmented reality, maar denk dat dat nog even een aantal stappen te ver is voor dit moment (waarover ook later meer).
Een tussenvorm duikt op in permanent met internet verbonden schillen die in vele opzichten wat weg hebben van browsers, maar toch op veel vlakken verschillen.
Enter Mozilla Prism, Adobe AIR, Microsoft’s Silverlight, Dekoh en Sun’s JavaFX. De voorlopers van deze nieuwe ontwikkeling. Alhoewel we er nog niet zijn; allemaal zijn het nog hybride tools die erg afhankelijk zijn van bestaande websites (wat de evolutie makkelijker maakt, maar nog geen revolutie is) en allemaal draaien ze nog als schil bovenop bestaande besturingssystemen.
Ik ga kort in op Prism en Adobe AIR, de twee platform die wat mij betreft de meeste kans van slagen hebben.
Mozilla Prism
Prism haalt web-applicaties los van de browser en maakt het mogelijk deze direct vanaf de desktop te draaien als waren het echte desktop apps. In die zin is het ook geen nieuw platform, maar weekt het het web los van de browser om het direct te integreren als onderdelen van het besturingssyteem. Een beta is te downloaden van de Prism website.
Prism is gebouwd op basis van Firefox, en ondersteunt daardoor HTML, JavaScript en CSS en draait op Windows, Mac OS X en Linux.
Adobe AIR
Adobe AIR is Adobe‘s platform om Rich Internet Applications te ontwikkelen voor op de desktop. Op basis van flash, html of pdf kunnen applicaties ontwikkeld worden die binnen de schil van Adobe op de desktop draaien.
Het ziet er allemaal enorm gelikt en flashy (letterlijk) uit. Ik ben zelf een fan van Kuler en Snitter, maar er zijn inmiddels flink wat andere tools beschikbaar binnen het platform. Adobe doet flink z’n best om zoveel mogelijk apps beschikbaar te krijgen voor AIR. Zo werd er al een competitie opgezet met MTV, was er een Adobe Bus Tour om developers te pamperen en wordt het development program ondersteund met 100 miljoen dollar.
Adobe’s Mediaplayer laat wat mij betreft ook aardig zien waar het heen gaat; een totaal branded videospeler, los van browser en volledig aan te passen rondom de speler. Alleraardigst.
Kortom …
Web 2.0 vraagt om Browser 2.0. Het web van 2007 laat zich niet vangen in een concept uit 1995 en andere manieren van informatie ontvangen vragen ook om een evolutie van de browser. Naast widgets, mobile clients, rss, mail of sms komen er dus platformen voor Rich Internet Applications op alsMozilla Prism, Adobe AIR, Microsoft’s Silverlight, Dekoh en Sun’s JavaFX.
Nadeel is hier nog dat ze sterk leunen op het traditionele web en momenteel als schil nog sterk afhankelijk zijn van bestaande besturingssystemen.
Hoe het er allemaal precies uit gaat zien … ik ben erg benieuwd, maar the times, they are changing 😉
6 comments
Hoewel je verhaal hout snijdt, weet ik niet of ik de strikte scheiding die je legt volg. Immers, het zijn in feite losgetrokken mini-interfaces. De scheiding tussen tweepuntnul en driepuntnul ligt as-je-‘t-mij-vraag(t) daar waar de world to the desktop verdwenen is en alle datainfrastructuur gebruikt wordt in niet noodzakelijk visuele interfaces. Denk aan ambient intelligence, ASR (met de nadruk op de A) en zelfs prille vormen van AI. Je zegt dat ik dan internet met technologische toepassingen verwar? Ik geloof heilig dat die scheiding binnenkort niet meer bestaat, zeg rond de tijd dat onze koters gaan rondhobbelen.
Daarbij biedt het niet de vrijheid die een browser wel biedt: altijd, overal alles benaderen; het moet geinstalleerd zijn. Ik kan me voorstellen dat het geen eeuwigheid meer duurt voordat je letterlijk overal je desktop 1-op-1 kunt benaderen – via een browser, waarop je dus volledig in die browser werkt. Of het dan nog recht doet aan wat nu een browser is, tag ik als andere discussie. Maar waar ligt het verschil nog zonder je te verliezen in diep techno-filosofische overpeinzingen?
Begrijp me overigens niet verkeerd, ik vind het een prachtige ontwikkeling, met enorm welkome uitwerkingen en heb nu al zin in mijn HUD-bril waarin ik in de lucht op een virtueel 30″-scherm wat door de wereld tik (of zelfs kijk), in een supermarkt geattendeerd wordt op alles dat lekker smaakt bij mijn potje pesto of mijn nav-info naar die ene goed verstopte platenzaak (met oudbakken vinyl) in Odessa volg.
Overigens: http://www.t-immersion.com/video_gallery/main.asp?idf=a0 voor wat grappige AR toepassingen.
He Polle!
Ken je Swoot (www.swoot.org) al in dit kader (zie ook http://www.basvandenbeld.nl/?p=84 en op Dutch Cowboys 😉 ). Past wel in de lijn van wat je zegt denk ik?
@Pim Ik denk dat we het niet erg oneens zijn. Ik zeg ook “Ik geloof persoonlijk meer in augmented reality, maar denk dat dat nog even een aantal stappen te ver is voor dit momen”; ik denk alleen dat we in de tussenperiode een aangepoast soort browser krijgen totdat we een echte augmented reality krijgen 🙂
@Bas Swoot ken ik idd; die stonden op de IPAN avond. Dat is echter niet helemaal wat ik bedoel: dat is meer een skinnable browser.
Ik zou zeggen: De browser is dood, lang leve de browser! De technieken die je noemt zijn stuk voor stuk software die webtechnologie gebruiken, ik zie juist steeds meer naar het World Wide Web verschuiven met online feedreaders als Google Reader, chat met eBuddy, tekstbewerking met Google Docs, e-mail met Gmail en ga zo maar door…
Oplossingen als Prism en AIR zijn er juist voor gemaakt om het web desktop experience te geven. Browser 2.0 inderdaad, maar nog steeds op basis van het huidige web!