Ik word een beetje event-moe van de enorme hoeveelheid (nieuwe)media events die er zijn (varierend van meerdaagse congressen tot twitterborrels en van webinars tot open coffees) en dat maakt me ook erg selectief in welke events ik bezoek. Naar aanleiding van e.day afgelopen jaar onderscheidde ik al een aantal motivaties voor mezelf om naar een event te gaan: inhoudelijke verdieping, netwerken, gezelligheid en/of het ‘echt’ meemaken.
Maar geen van die redenen was eigenlijk de reden voor mij om afgelopen zaterdagavond naar Genesis 2.0, een event van Happy Chaos dat beloofde het technologische paradijs te verkennen, te gaan (waarmee ik misschien al wel mijn eigen selectieproces gelijk om zeep help). Pim belde of ik tijd had die avond om mee te gaan, ik was toevallig in de buurt en had niks beters te doen.
En Genesis 2.0 was voor mij een van de meest inspirerende congressen van het nog jonge jaar. Met name inspirerend omdat het event een crossover was tussen verschillende disciplines: Techniek, politiek, media, journalistiek en filosofie hadden elk hun aandeel en werden op een goede wijze verweven (wat me deed bedenken: Bright Live zou zo moeten zijn). Perspectieven vanuit andere disciplines brachten me weer aan het denken, iets dat ik een beetje mis op veel andere events die ik bezoek, waar ik me vaak bevind tussen gelijkgestemden die over het algemeen wel hetzelfde denken.
Ik haal er voor mij even de meest inspirerende elementen uit:
-
Niet nieuw, alhoewel we daar zelf anders over denken
Robbert Dijkgraaf zette meteen aan het denken: in elk moment in de geschiedenis had de mens het idee dat er nu dingen echt gingen veranderen en dat men op het punt stond van kolossale veranderingen voor de mensheid. Nu ook weer met internet, communities en 2.0. In the end valt het allemaal altijd wel mee.
-
Crisis om te komen tot Politiek 2.0
Maurice de Hond inspireerde door elementen uit de Wisdom of Crowds en The Long Tail te gebruiken om het huidige Nederlandse politieke systeem aan de kaak te stellen. Hij stelde dat het huidige systeem dat ontwikkeld werd door Thorbecke totaal verouderd is; een keer in de vier jaar stemmen is in het huidige 2.0 tijdperk een lachtertje. Hij stelde dat er zich een crisis moet voordoen in Nederland voordat het volledige systeem echt veranderd wordt. Als basis voor dit nieuwe systeem nam hij het gegeven dat 16 miljoen handen meer werk kunnen verzetten dan 150, dat mensen bereid zijn mee te werken/denken en dat als je mensen betrekt bij beleid/productie ze eerder geneigd zijn het eindproduct te steunen. Ontwikkel dus een nieuw politiek systeem op basis van Web 2.0, the Long Tail en de Wisdom of Crowds. Dat lokte ook in de zaal behoorlijke discussie uit: kan de massa wel meebepalen of wordt dan Frans Bauer minister president? Food for thought.
-
Geen e-tickets, maar tickets aan de deur
Alexander Klopping (@AlexanderNL) had voor het event een geavanceerd e-ticket systeem opgezet; tevergeefs: veruit de meeste kaarten werden aan de verkocht. Toch maar weer een reality check: veel mensen kopen gewoon op het laatste moment aan de deur 🙂
-
Augmented Reality en RFID: bluetooth met RFID voor architectuur
De
mannenmannen EN vrouwen van AR+RFID (Augmented Reality en RFID) had ik al eerder gezien, maar tussen de lezingen door had ik nu wat langer de tijd om met Pawel Pokutycki te spreken. Voor hem was de combinatie RFID en bluetooth binnen architectuur/bouwkunst het eerstvolgende ‘big thing’. RFID heeft als nadeel dat het nog maar voor 95% nauwkeurig is en dat het sterk last heeft van elektromagnetische straling (wat het bijvoorbeeld ongeschikt maakt om individuele producten in een supermarkt te taggen). -
Niet nieuw, maar goed
Bas Haring had ik nog nooit live zien spreken. Het meest inspirerend vond ik zijn stelling; het gaat niet zozeer er om dingen nieuw te doen alswel om dingen goed te doen. Iets wat redelijk van toepassing is op de huidige cultuur online: het telkens streven naar nieuw, vernieuwend overschaduwt wel eens kwaliteit.
-
Crossover personen
De crossover leverde een inspirerend gemengde groep mensen op: van Twitter’s huisfilosoof Steven Kruyswijk (die de show stal met enorm scherpe opmerkingen in een discussie met Maurice de Hond) tot politieke-communicatie-freak Bianca Pander en van bloedmooie Amsterdamse studentes tot Marnix Kappers. Dat leverde ook in de wandelgangen gevarieerde en levendige discussies op.
Was het allemaal even inspirerend? Zeker niet. Het event gaf echter wel de kans veel inspiratie op te doen. Kudos dus voor de organisatie en de sprekers.
Misschien zijn er wel teveel events binnen een bepaalde branche/discipline en komt daar mijn eventmoeheid vandaan. Elke keer weer dezelfde onderwerpen, sprekers en mensen en vaak zijn de onderwerpen al lang en breed behandeld op de verschillende blogs. Teveel social media events, teveel Web 2.0 events, teveel nieuwe media events. Misschien moeten we, om te blijven vernieuwen en inspireren wel meer crossover events als Genesis 2.0 opzetten. Wat mij betreft een mooi concept om verder uit te bouwen als Bright Live 2009.
Meer Genesis 2.0
